Geçen gün bir yerde denk geldim bu filme. Çok kısa bir bölümünü izleyebildim(çok güzel filmdir kendisi tavsiye ederim). Neyse asıl konuya geleyim. Bir kısmında yazar yüksek bir binadan kendini boşluğa bırakmanın nasıl bir his olacağını öğrenmeye çalışıyor. Masanın üstünde gözleri kapalı bir şekilde gökdelenin tepesinde kendisini boşluğa bıraktığını düşünüyor.
Asıl dikkat çekmek istediğim o his. Ayaklarının altındaki zeminden ayrılarak serbest düşme hareketi ve çaresizlik…
Ama bir istek de vardır orada. Kendini boşluğa bırakmak.(Ya yarı yolda korkup/pişman olup geri dönmek istesen… tabi ki geri dönüş yok tabelasını unutmuşlardır girişte, en azından sen bunu bilirsin…) İşte bu yüzden paraşütle atlamak gibi ufak bir isteğim var. Kısa bir süre de ol. üzerime baskı yapan hayattan serbest düşme yaparak kurtulmak. Onlarla beraber yere kadar düşeceğim ancak olsun. Düşerken hepsi ile bende düşüyor olacağım.
0 Comments.