Bir kere deneyimlediğim radyo programı işini düşündüm hep(Konuk olarak katılmıştım). İnsan kendi başına bir radyo programı yapıyor. Ufak bir odanın içinde kafasında göre parçaları sıralıyor ve kendisinin belirleyeceği şeylerden bahsediyor. Acaba dinleyen birileri var mı? Birilerinin dinlemesi gerekiyor mu ki konuşmak için? Kendi başına olmanın bir şeyleri olabildiğince anlatmanın dayanılmaz güzelliği mi yoksa farkında olunmamasının dayanılmaz acısı içinde mi kıvranılır?
Tüm yaptıklarımız birilerini tarafından beğenilsin veyahut takdir edilsin diye mi yapıyoruz? Yoksa sadece içimizden öyle geldiği için mi? Önemli olan kimin için yaşadığımız mıdır? Dünyayı kurtarmak, dünyada yaşayanları sevdiğimiz için mi yapmalıyız yoksa daha güzel yaşanacak bir yerimiz olmadığı için mi?
Tam da şimdi akla gelen bir soru, ne alakası var arkadaşım geri dönmek ile diyeceksiniz. Duyar gibi oluyorum. Kendim için bırakmıştım buralarda yazmayı. Kimse okumadığını var sayarak uzunca yazdım. Sonra birileri okuması için çabaladım. Sebep?
Her şeyin bir sebebi vardır. Bazı asansörler Türktür. Bazı dolmalar yağ gibi akar. Ve ben geri dönerim. Bakmaya, görmeye değer gördüklerim için geri dönmek gerekiyor.
0 Comments.